Zo kies je de juiste diepte voor racefietsvelgen
De kwestie van de juiste velgdiepte voor racefietswielen vereist grondig onderzoek, vooral in het tijdperk van koolstofvezelmateriaal. In de oude tijd van aluminium waren velgen smal en plat, en gewicht was de belangrijkste overweging voor alle fietsers. Maar toen nam koolstofvezel het over omdat het nieuwe wondermateriaal lichter en stijver was dan metaal.
Het was ook gemakkelijker te vormen, wat betekende dat ontwerpers vele uren in windtunnels doorbrachten om de ultieme aerodynamische velg voor wielrennen te perfectioneren. Aerodynamica is altijd belangrijk geweest op de weg, waar de luchtweerstand en de energiebehoefte exponentieel toenemen om snelheden boven de 25 km/u te handhaven. Tijdens de competitie worden gemiddelde snelheden van 50 kilometer per uur (30+ mph) bereikt, om nog maar te zwijgen van adembenemende alpine afdalingen met tweemaal de snelheid. Aerodynamische velgen spelen hierbij een belangrijke rol.
Op het eerste gezicht lijkt het moderne profpeloton, van een afstand gezien, alsof het op dikke fietsbanden rolt. Maar tegenwoordig zijn banden nog steeds smal: 23 of 30 mm. Bij nadere beschouwing blijkt dat diepe koolstofvezelframes de indruk wekken van volumineuze banden. Deze brede randen van koolstofvezel zijn het resultaat van een intensieve aerodynamische ontwikkeling en lijken qua totale doorsnede op een traan, aan de voorkant afgerond door het gebogen profiel van een band. Een verlengd traanprofiel heeft andere windvaste eigenschappen vergeleken met een vlakke velg. De dwarsdoorsnede kan V-vormig zijn, met een scherpe rand waar deze de spaken raakt, of U-vormig, zoals een wijnglas zonder steel. Er is ook een hybride combinatie van beide profielen, waaraan sommige aerodynamica-experts de voorkeur geven. Hoe dieper hoe beter, zeggen ze – en de ultieme diepte vind je bij een achterwiel, waarbij je zou kunnen zeggen dat het velgprofiel eindigt bij het naafuiteinde!
Zo kies je de juiste diepte voor racefietsvelgen
De kwestie van de juiste velgdiepte voor racefietswielen vereist grondig onderzoek, vooral in het tijdperk van koolstofvezelmateriaal. In de oude tijd van aluminium waren velgen smal en plat, en gewicht was de belangrijkste overweging voor alle fietsers. Maar toen nam koolstofvezel het over omdat het nieuwe wondermateriaal lichter en stijver was dan metaal.
Het was ook gemakkelijker te vormen, wat betekende dat ontwerpers vele uren in windtunnels doorbrachten om de ultieme aerodynamische velg voor wielrennen te perfectioneren. Aerodynamica is altijd belangrijk geweest op de weg, waar de luchtweerstand en de energiebehoefte exponentieel toenemen om snelheden boven de 25 km/u te handhaven. Tijdens de competitie worden gemiddelde snelheden van 50 kilometer per uur (30+ mph) bereikt, om nog maar te zwijgen van adembenemende alpine afdalingen met tweemaal de snelheid. Aerodynamische velgen spelen hierbij een belangrijke rol.
Op het eerste gezicht lijkt het moderne profpeloton, van een afstand gezien, alsof het op dikke fietsbanden rolt. Maar tegenwoordig zijn banden nog steeds smal: 23 of 30 mm. Bij nadere beschouwing blijkt dat diepe koolstofvezelframes de indruk wekken van volumineuze banden. Deze brede randen van koolstofvezel zijn het resultaat van een intensieve aerodynamische ontwikkeling en lijken qua totale doorsnede op een traan, aan de voorkant afgerond door het gebogen profiel van een band. Een verlengd traanprofiel heeft andere windvaste eigenschappen vergeleken met een vlakke velg. De dwarsdoorsnede kan V-vormig zijn, met een scherpe rand waar deze de spaken raakt, of U-vormig, zoals een wijnglas zonder steel. Er is ook een hybride combinatie van beide profielen, waaraan sommige aerodynamica-experts de voorkeur geven. Hoe dieper hoe beter, zeggen ze – en de ultieme diepte vind je bij een achterwiel, waarbij je zou kunnen zeggen dat het velgprofiel eindigt bij het naafuiteinde!
Platte velgen
Platte velgen zijn lichter en gemakkelijker te accelereren, zelfs van aluminium, omdat ze minder traagheid hebben. Dit kan hen een voorsprong van 1/100 seconde opleveren op de laatste 200 meter van een sprint. Op een route als een grote bergpas, waar het peloton met een snelheid van minder dan 25 km/u bergop rijdt, is de aerodynamica geen probleem. Een platte, lichtgewicht velg helpt de fietser de zwaartekracht te bestrijden. Maar het biedt geen voordeel op de daaropvolgende snelle afdaling die meestal volgt op een steile klim. Op een parcours dat op grote hoogte eindigt, zoals de beroemde Alpe d'Huez in Frankrijk, zou een diep velgprofiel een handicap zijn. Maar op vlak terrein presteert hij bij het bestrijden van de wind veel beter dan een vlak profiel, ook al weegt hij meer.
Welke velgdiepte is geschikt?
Zoals zoveel andere beslissingen in het leven, vereist het verkrijgen van de juiste velgdiepte een compromis. Voor de hobbyrijder die van Gran Fondo houdt, is een velg met een diepte tussen 45 mm en 55 mm een goede keuze.
Het biedt een gulden middenweg tussen de uitersten van comfort, aerodynamica en stabiliteit. Zeker midden in een druk peloton – ook als er zijwind staat. Een dergelijke velg biedt ook een grotere duurzaamheid voor de rijder die zowel aan wedstrijden als aan trainingen op dezelfde wielset deelneemt. De wielrenner die in een bergachtig gebied woont en aan wedstrijden deelneemt, zou voor vlakkere velgen kunnen kiezen. Als een zwaardere, toegewijde deelnemer op zoek is naar de ultieme velg voor een vlak parcours in rustige omstandigheden, kan hij of zij naar 86 mm aan de achterkant gaan - en voor iets minder avontuurlijks aan de voorkant gaan als hun parcours toevallig zijwind kruist.
Hoe u de juiste velgdiepte kiest bij ICAN.
ICAN biedt prestatiewielstellen met een breed scala aan velgdieptes. Dit assortiment hoogwaardige wielen is geschikt voor uiterst gespecialiseerde doeleinden, maar ook voor meer algemene fietsen. Ongeacht de tweewieldiscipline die een liefhebber volgt, de ICAN-catalogus heeft een wielset met velgdiepte om elke klant tevreden te stellen. Voor bergbeklimmers is er de Aero 35 Disc voor $ 645; plus versies van 50 mm en 55 mm . Voor de professionele tijdritdeelnemer kost de topklasse DT Aero 86 $1085, en deze serie is ook beschikbaar voor het peloton in diepten van 50, 45 en 40 mm . Voor beginners met een beperkt budget is een goede allround keuze de ICAN 50 mm 700c standaard draadwielset voor $ 490.